Dobry Den!

Twee weken in Praag. Dozen uitgepakt, kasten ingeruimd, eerste schilderijtjes opgehangen, keuken gebruikt, bad uitgeprobeerd etc. Ja, na twee weken hier hebben we al echt het gevoel thuis te zijn in ons nieuwe huis. Het is een heel fijn huis met lekker veel ruimte.

In de buurt zijn we al op verkenningstocht geweest. Deze wijk, Vinohrady (Vinohrad betekent wijngaard en in het park vlakbij is ook een wijngaard midden in de stad), is een beetje een mix tussen Oud-Zuid en de Jordaan. Het is er rustig en er is veel groen. Toch zijn er op elke hoek cafes en restaurantjes, winkeltjes en potraviny's (mini supermarktjes). Ook zijn we lopend of met de metro, zo in de stad. Echt een heerlijke plek.

En dan de Tsjechen en hun taal...... Het leren van de taal gaat een enorme klus worden. We zijn begonnen met het leren van woordjes via de Ipad..... heel grappig, de woorden lijken geenszins op het Nederlands en daarnaast heel frusterend, want probeer maar eens het woord 'mais' te onthouden: sladka kukurice, of gewoon 'tot ziens': nashledanou (en dan laat ik hier nog alle rondjes/dakjes en streepjes weg boven de letters). Vino en pivo kennen en gebruiken we wel al regelmatig :) Een halve liter lekker bier voor iets meer dan een euro...... erg verleidelijk.

We gaan binnenkort lessen volgen waardoor we ook iets gaan leren over de naamvallen/vervoegingen (ook zelfstandignaamwoorden hebben verschillende naamvallen waardoor als we denken een woordje te kennen het opeens weer heel anders geschreven/uitgesproken wordt omdat het toevallig in een ander zinsverband staat........)

En dan nog een update over werk. Want tenslotte is dat de hele aanleiding dat we hier nu in Praha bivakkeren :)

Bram moest een dag nadat de verhuizers alle spullen hadden afgeleverd meteen al hard aan het werk. De week erna was hij zelfs weer voor een paar dagen in Nederland. En vervolgens was hij in Praag overdag en 's avonds bezig voor een  congres hier. Het waren twee gekke eerste weken. Ik, Yo, was thuis en na twee dagen was ik al redelijk klaar met inruimen en tjsa, dan voel je je soms toch best even alleen. Gelukkig is Bram nu weer elke avond thuis en ben ik begonnen met werken.

Ik ga werken bij een Nederlandse stichting 't Nopje die Nederlandse taal- en cultuurles geeft aan Nederlandse, maar ook Tsjechische kinderen (met bv een Nederlandse vader). Ik ga daar vier middagen per week aan het werk en ga verschillende leeftijden lesgeven. Kleine klasjes (tussen de 3 en 6 kinderen) die niet te vergelijken zijn met mijn Montessoribovenbouw van 30 kinderen in Amsterdam). Het is heel anders, weer een echte uitdaging. De kleutertjes die ik hier lesgeef spreken amper Nederlands, heel lastig. En er zijn Nederlandse kinderen die hier geboren zijn en in het Engels leskrijgen (op een internationale school) en als je ze vraagt wat een boon is, vrolijk uitleggen dat dat zo'n ding in je skelet zit  of knie schrijven als knee :)

Ik zie nu dat dit verhaal alweer veel te lang wordt. Er is ook zoveel om over te schrijven!

Maandagavond komt onze eerste gast ( mijn moeder) bij ons logeren en daarna volgen er nog velen! Dat vinden we natuurlijk super leuk en we verheugen ons er enorm op. Toch proberen we in onze agendanatuurlijk  ook genoeg ruimte te houden om zelf Praag en de Tsjechen beter te leren kennen!

We houden jullie op de hoogte.

Veel liefs uit Praha!